Nowy gatunek pasożyta żubra odkryty przez Prof. Joannę N. Izdebską i Prof. Leszka Rolbieckiego
Nowy dla nauki pasożyt żubra
Żubr europejski Bison bonasus jest największym europejskim ssakiem lądowym, uznawanym za relikt plejstoceńskiej megafauny i zwierzęciem zagrożonym. Jest też wyjątkowym obiektem badań parazytologicznych. Obecne populacje są efektem restytucji gatunku wymarłego w stanie wolnym, a wraz z ostatnimi przedstawicielami gatunku mogła wyginąć jego naturalna parazytofauna, zastąpiona później przez pasożyty pozyskane od bydła, czy jeleniowatych. Na ok. 90 notowanych u żubra gatunków pasożytów, do niedawna znano tylko trzy dla niego swoiste (monokseniczne). Pierwszym był świdrowiec, Trypanosoma wrublewski Wladimiroff et Yakimoff, 1909, a następnym wszoł Bisonicola sedecimdecembrii (Eichler, 1946) opisany z materiałów muzealnych, którego biologię wraz z redeskrypcją gatunku i cyklem życiowym zbadała później u żubrów ze współczesnych populacji Joanna N. Izdebska z Katedry Zoologii Bezkręgowców i Parazytologii Wydziału Biologii UG. Pod koniec XX wieku odkryła też swoistego roztocza skórnego z rodziny Demodecidae, opisanego następnie jako Demodex bisonianus Kadulski et Izdebska, 1996, zamieszkującego gruczoły Meiboma powiek.
Obecnie badacze z Katedry Zoologii Bezkręgowców i Parazytologii odkryli i opisali kolejnego, nowego dla nauki przedstawiciela tej samej rodziny roztoczy, zamieszkującego rejon nosa żubra. Roztocze z rodziny Demodecidae, znane jako przyczyna chorób zwierząt domowych i człowieka, u dzikich ssaków występują zwykle bezobjawowo, a ze względu na mikroskopijne rozmiary i ukryty tryb życia, jako pasożyty skórne lub tkankowe, są trudno wykrywalne.
Praca została opublikowana w prestiżowym czasopiśmie parazytologicznym International Journal for Parasitology: Parasites and Wildlife
https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S2213224422000037?via%3Dihub#!
A więcej danych na temat stawonogów pasożytniczych żubra można znaleźć w innej nowej publikacji tych samych autorów:
